Bændur og sægreifar

Ég verð nú að taka undir það að  ekki sé eðlilegt að eignarhald á landinu sé í höndum fárra manna sem eilíft er með frekju við veiðimenn sem ætla að skjóta sér í ofninn eða á pönnuna.

Nokkrir stórbændur segjast eiga land frá fjallatoppum að fjöru og ekki bara það heldur eiga þeir sjóinn nokkuð út fráfjörunni.  Þessu verður almenningur að kyngja, almenningur sem vill fá að bjarga sér með veiði af einhverju tagi.  Það er alveg nóg handa þessum bændum, land til búskapar og annað verði´handa almenningi.  Bændasamfélagið er löngu liðið og verður að koma þeim í skilning um það.

Svo eru það blessaðir útgerðarmennirnir sem verður að skoða.  Það getur heldur ekki talist eðlilegt að fáar fjölskyldur í landinu séu með eignarhald á óveiddum fiski, veðsetji hann fyrir erlendum lánum.  Það sjá allir að illa getur þá farið ef erlendir aðilar ganga eftir því veði ef útgerðin fer á hausinn.

Nei, landið og miðin í eigu almennings og hana nú.

Einkaeign á landi úr sögunni

Eiga sjúklingarnir að leggjast niður og drepast

Þessi ótrúlega ríkisstjórn velferðar og vinstri stefnu ætlar ekki að gera það endasleppt núna.  Fyrst sauma þeir að heilbrigðiskerfinu í smærri sveitarfélögum á Norður- og Austurlandi og segja, sendum sjúklingana til Akureyrar.

Nú sauma þeir að sjúkrahúsinu á Akureyri svo heiftarlega að loka verður deildum og draga úr starfsemi þeirra deilda sem eftir standa.  Segja verður upp fólki í stórum stíl.

Hvað á að gera við það fólk sem veikist á þessu landssvæði á næstunni.  Á það að fara til Reykjavíkur, er ekki verið að skera niður þar líka.

Ég veit sjálfur hvað er að bíða vegna niðurskurðar.  Ég bíð nefnilega enn eftir þjónustunni sem ætti að vera hröð og sjálfsögð

Niðurskurðurinn 169 milljónir

Kátt hjá Héraðsmönnum og Akureyringum

 

Nú verður kátt á hjalla hjá Egilsstaðarbúum og Akureyringum þegar leyft verður að baka heima fyrir hjálparstarfið. 

Sem kunnugt er fóru sýslumenn umræddra staða af stað og stoppuðu bakstur fólks og lentu skátarnir á Egilsstöðum í smá tjóni vegna þessa, höfðu bakað en fengu ekki að selja.  Þeir þurftu því að fá lánað eldhúsið í Valaskjálf til að endurtaka baksturinn en gátu lítið nýtt það sem þeir höfðu gert áður.

Flott hjá Jóni bónda, að leggja fram þetta frumvarp.

Heimabakstur leyfður með lögum

Blessað gamla fólkið

Þeir ætla ekki að gera það endasleppt hjá þessari svokölluðu ríkisstjórn fólksins þegar kemur að málefnum aldraðra.  Það vill svo til að þetta gamla fólk þolir illa óöryggi og fer að jafnaði alveg á límingunum þegar það finnur fyrir henni.  Þó að ljótt sé að segja það svona þá er þessi samdráttur vel í áttina að slátra þessu fólki eins og búfénaði.

Eina sögu vill ég segja um hvernig farið var með gamlingja sem ég þekki.  Hann, ásamt konu sinni, hafði lagt fyrir peninga til elliárana og til að hafa eitthvað handa sér og frúnni á elliheimilinu.  Þá kom hrunið.  Í framhaldi af því fékk hann upplýsingar frá bankanum um að allt sparifé hans væri nú horfið og að auki skuldaði hann bankanum 47.000 kr.  Sá gamli fór í bankann til að fá frekari upplýsingar og var sagt að svona væri þetta bara en þeir skyldu nú strika út þessa 47000 kr. skuld.  Svo af sínum rausnarskap bauð afgreiðslustúlkan gamla manninum flísteppi að gjöf... flísteppi, hafið þið heyrt aðra eins vitleysu.

Þessi blessaða ríkisstjórn ætlaði nú að rétta við hlutskipti þessa fólks, sem tapað hafði lífeyrir sínum og átti EKKERT eftir.  Allir sjá nú hvernig málum er háttað á þeim bæ með niðurskurðinum svakalega sem á að ganga endanlega frá þessum afætum sem gamla fólkið er í þeirra augum.

Ég segi því, burt með Steingrím og Jóhönnu og allt þeirra hyski.

Aðför að þjónustu við sjúka aldraða

Brjálað stuð á blogginu hjá Vísi.is

Það er frekar fjörlítið á bloggsíðu Vísir.is þessa dagana, allt í skralli og engar nýjar færslur.  Það er með ólíkindum að ekki skuli koma neitt um það hvað sé að eða hvað ástandið verður lengi svona.

Ég sé líka að allt er eins og var hér á þessu bloggsvæði þar sem reynt er að lyfta huliðshjálminum af þeim nafnlausu.  Það er víst gert fyrir þá sem eru hræddir við launsátur, eru huglausir og saka þá nafnlausu um skort á kjarki til að koma fram. 

 Það geta legið ýmsar ástæður fyrir því að fólk vill blogga nafnlaust.  Því miður verður það að viðurkennast að margir hafa misnotað bloggið undir nafnleynd og verðum við hin að taka afleiðingum þess, en svona er þetta bara.